Κάνοντας μια αναδρομή στην ιστορία του Champions League, είναι δυνατόν να εντοπίσουμε περιόδους που συγκεκριμένες ομάδες ή χώρες κυριάρχησαν στη διοργάνωση, και μετά ξεπεράστηκαν από κάποια ή κάποιες άλλες ομάδες. Μετά απ'αυτό είναι εύκολο να χωρίσουμε το Κύπελλο Ευρώπης και το Champions League σε περιόδους:
Η Ρεάλ Μαδρίτης κυριάρχησε στις πέντε πρώτες διοργανώσεις, και η ομάδα των Ντι Στέφανο, Πούσκας, Τζεντόλ, Ντελ Σολ και Σανταμαρία κέρδισε άνετα και τους πέντε πρώτους τελικούς. Αν και η Μάντσιστερ Γιουνάιτεντ και κάποιες ιταλικές ομάδες προέβαλλαν κάποια αντίσταση στα τέλη της δεκαετίας του 1950, η αεροπορική ταγωδία του Μονάχου του 1958, αλλά και ο ανορθόδοξος και αριστοκρατικός τρόπος παιχνιδιού της Ρεάλ συνέβαλαν στο να μην υπάρχει στη πραγματικότητα συναγωνισμός για το τρόπαιο.
Το αποκορύφωμα της χρονικής αυτής περιόδου ήταν ο περίφημος τελικός του 1960 για το Κύπελλο Ευρώπης, στο Χάμπτεν Παρκ της Γλασκόβης, στη Σκωτία. Σε αυτόν τον τελικό, η Ρεάλ Μαδρίτης συνέτριψε τη δυτικογερμανική Άιντραχτ Φρανκφούρτης με 7-3, μπροστά στις κάμερες του τηλεοπτικού δικτύου BBC και άλλων τηλεοπτικών καμερών του δικτύου της Eurovision. Τον τελικό παρακολούθησαν 135.000 άνθρωποι, αριθμός που αποτελεί ακόμα ρεκόρ προσέλευσης σε τελικό Κυπέλλου Ευρώπης ή Τσάμπιονς Λιγκ.
1961 ως 1966 - Μπενφίκα και Μίλαν κυρίαρχοι, παρά την ισπανική νίκη στον έκτο τελικό
Η κυριαρχία της Ρεάλ Μαδρίτης ανακόπηκε από τους μεγαλύτερους εγχώριους αντιπάλους της, την ομάδα της Mπαρτσελόνα, από τον πρώτο γύρο της διοργάνωσης του 1961. Η Barça έφτασε στον τελικό στο στάδιο Wankdorf στη Βέρνη της Ελβετίας, όπου ηττήθηκε από την πορτογαλική Μπενφίκα, η οποία διατήρησε τα σκήπτρα και την επόμενη χρονιά, με αντίπαλο στον τελικό του Άμστερνταμ τη Ρεάλ και με σκορ 5-3.
Η Μπενφίκα έφτασε για τρίτη φορά σε τελικό το 1963, έχασε όμως από τη Μίλαν, της οποίας η αντίπαλος Ίντερ, κέρδισε το τρόπαιο τα έτη 1964 και 1965 με νίκες επί της Ρεάλ Μαδρίτης και επί της Μπενφίκα στην πορεία. Η διοργάνωση του 1965 έμεινε στην ιστορία κυρίως λόγω του διαβόητου ημιτελικού, ανάμεσα στην Ίντερ και τη Λίβερπουλ, υπό τη σκιά των κατηγοριών για δωροδοκία από ιταλικής πλευράς στη νίκη εντός έδρας με 3-0, στο στάδιο Σαν Σίρο του Μιλάνου.
Αυτή η εποχή τελείωσε με πρωταθλήτρια την Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία νίκησε την Ίντερ στον ημιτελικό του 1966, πριν φτάσει στην κατάκτηση του 6ου Ευρωπαϊκού Κυπέλλου της, αντιμετωπίζοντας την Παρτιζάν Βελιγραδίου στο Στάδιο του Βασιλία Μπωντουέν, στις Βρυξέλλες (τότε ονομαζόταν Στάδιο Χέυζελ). Από την μεγάλη ομάδα του '50, μόνο ο Πάκο Τζέντο έπαιξε και στους 6 νικηφόρους τελικούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου