Ο φετινός είναι ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ Ολυμπιακός που έχω παρακολουθήσει όσα χρόνια βλέπω ποδόσφαιρο(από το 2003)...Μακράν....ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ...Ένας συγκερασμός προβλημάτων οδηγούν την ομάδα σε μια απίστευτη κατρακύλα η οποί φαίνεται να μην έχει σταματημό...Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ομάδας είναι η κάκιστη διοικιστική διαχείριση των καταστάσεων από τη λήξη της προηγούμενης σεζόν(Μάιος 2009)...Αλλεπάλληλες λανθασμένες αποφάσεις έχουν φτάσει τον ΟΣΦΠ από κει που έπαιρνε 12 πρωταθλήματα στα 13 χρόνια από το...Γενάρη να μην έχει πάρει τίποτα με το πέρας ενός μόνο χρόνου,να παλεύει μέσα Μαίου για την πρώτη θέση των πλει οφ για να εχει δικαίωμα να συμμετάσχει σε δυο προκριματικούς γύρους και να πάρει μέρος στους ομίλους του CHAMPIONS LEAGUE(αν κι εφόσον περάσεο αυτό τον καλοκαιρινό γολγοθά που μόνο εύκολος δεν είναι βάσει ονομάτων αντιπάλων...)!!!Ο μεγαλομέτοχος και <<καπετάνιος>> του ΟΣΦΠ,Σωκράτης Κόκκαλης,φανερώνει αισίως τάσεις αυτοκαταστροφής...Μη γνωρίζοντας το παρασκήνιο και τα πλήρη οικονομικά,επιχειρησιακά του συμφέροντα,κράταω ορισμένες επιφυλάξεις για αυτά τα οποία θα τονίσω...Καταρχήν,αυτό που <<βγάζει>> προς τα έξω είναι η εικόνα ενός στρατηγού χωρίς άλογο...Όπου άλογο βάλτε τη δύναμη(οικονομική κυρίως και δευτερευόντως σωματική με βάση τις φήμες που κυκλοφορούν όλο και πιο έντονα περί σοβαρού ιατρικού προβλήματος) και είστε μέσα...Το έλλειμα που έχει δημιουργηθεί από λανθασμένες επενδύσεις σε ποδοσφαιριστές που εμπεριείχαν πολύ ρίσκο(βλέπε 'Οσκαρ που έδωσε κοντά στα 3 εκατομμύρια και Ντιόγο,10 εκατομμύρια για το 50% των δικαιωμάτων του),από τις υπέρογκες αποζημιώσεις σε προπονητές,τα συμβόλαια των οποίων με δική του πρωτοβουλία <<έσπασε>>,επιδειδομένος στο αγαπημένο του σπορ,την <<προπονητοφαγία>> και από άλλες λανθασμένες κινήσεις σε τομείς πέραν του αγωνιστικού που δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω...Όλα αυτά τα τραγικά λάθη που οφείλονται σε ένα συγκερασμό κόπωσης,υπερβολικής χαλαρότητας αλλά κυρίως απροθυμίας(μπορείτε να το πείτε και ανοία) και διάθεσης πωλήσεως της ομάδας σε άλλο επιχειρηματία είχαν τις φυσιολογικές τους συνέπειες και στο αγωνιστικό κομμάτι...Για πρώτη φορά στον ΟΣΦΠ τα χρόνια που βρίσκεται ο Κόκκαλης στην ομάδα,και δεν είναι και λίγα,παρουσιάστηκαν καθυστερήσεις στις πληρωμές!Και να ταν μόνο αυτό...Η επιτακτική ανάγκη από τα λεφτά του CHAMPIONS LEAGUE προκειμένου να γεφυρωθεί κάπως το έλλειμα που προέκυψε,έκανε τον Κόκκαλη να πιστεύει ότι φτιάχνοντας μια ομάδα με ελάχιστα λεφτά η οποία θα έμπαινε στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης θα του εξασφάλιζε αφενός το ρευστό που τόσο πολύ είχε ανάγκη κι αφετέρου πίστευε ότι κούτσα κούτσα θα έπαιρνε και το πρωτάθλήμα στην Ελλάδα...Αμ δε...Έδιωξε το Βαλβέρδε(άτομο με ισχυρή προσωπικότητα,με ορισμένα <<θέλω>> ελλείψει των οποίων αντιδρά και καλά κάνει) με τον Κετσπάγια(άτομο με ανίσχυρη προσωπικότητα,εύκολα χειριζόμενο από τον Κόκκαλη ο οποίος πάντα ήθελε να χει λόγο στα αγωνιστικά...)έγινε με ένα και μοναδικό στόχο:την προετοιμασία της ομάδας για τη δύσκολη διαδικασία των μπαράζ από έναν προπονητή <<ψημένο>> σε αυτήν τη διαδικασία από τη θητεία του στην Ανόρθωση.Τώρα,αν έφτιαχνε και ομάδα της προκοπής είχε καλώς,αν όχι κάπως θα τη βρούμε τη λύση...Αυτό είχε,κατά πώς φαίνεται,ο πρόεδρος το καλοκαίρι...Τα αποτελέσματα ενδεικτικά του ρίσκου και της επικινδυνότητας μιας τέτοιας απόφασης:η ομάδα ναι μεν μπήκε στους ομίλους όντας σοβαρή και αποτελεσματική στους προκριματικούς,όμως η αγωνιστική εικόνα της δεν ικανοποιούσε στο ελάχιστο...Όμάδα η οποία δε μπορούσε να φτιάξει φάση με τη Σέριφ και την Καβάλα στο Καραισκάκη δε γινόταν να συνεχίσει να υφίσταται χωρίς κάποια αλλαγή...Η αλλαγή αυτή λοιπόν που αποφασίστηκε από τον Κόκκαλη ήταν η απλούστερη και με μικρότερη επίδραση στη βελτίωση του σκηνικού:η αποπομπή του Κετσπάγια!Με αυτό το τρικ και με την πρόσληψη του πασίγνωστου Βραζιλιάνου Ζίκο,ο οποίος οφείλει ουσιαστικά τη φήμη του στην πλούσια και σπουδαία ποδοσφαιρική του καριέρα και ούτε στο ελάχιστο στην καριέρα του ως προπονητής,αναθέρμανε τον κόσμο ο οποίος άρχισε να βλέπει με αισιοδοξία το μέλλον...Είχε προηγηθεί η αγχωτική νίκη,αλλά νίκη,επί της Αλκμάαρ(με Μπάντοβιτς υπηρεσιακό προπονητή) που έκανε για πρώτη φορά το χειλάκι των Ολυμπιακών να γελάσει...Οι νίκες που ακολούθησαν με ΑΕΚ,Σταντάρ η ισοπαλία με την Αλκμάαρ στην Ολλανδία που ουσιαστικά <<κλείδωσε>> το εισιτήριο για τους 16 του θεσμού και κυρίως η πειστική νίκη επί του Παναθηναικού που έφερε την ομάδα στην κορυφή του πρωταθλήματος δημιούργησαν ενθουσιασμό στις τάξεις των φιλάθλων,ο οποίος ,δικαιολογημένα με βάση τα αποτελέσματα,περηφανευόταν για την ομάδα του,η οποία αν και με σημαντικές και φανερές ελλείψεις στο ρόστερ διατηρόταν μέσα σε όλους τους στόχους της.Όμως,αυτή είναι μόνο η μισή αλήθεια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου